Νωρίτερα θα κλείνει η μουσική στα μαγαζιά – Καταζητείται ο Κίτσος για διατάραξη κοινής ανησυχίας

"Σύμφωνα με απόφαση που έλαβε χθες το βράδυ το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης, τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που χωρούν μέχρι 200 άτομα πρέπει να κλείνουν τη μουσική στις έντεκα το βράδυ από την Κυριακή μέχρι την Πέμπτη, και στη μία το βράδυ την Παρασκευή, το Σάββατο, τις αργίες και τις παραμονές αργιών" (Πηγή). Σε περίπτωση που τηρηθεί αυτό το μέτρο από τους καταστηματάρχες, προσπαθώ να καταλάβω αν αυτό είναι καλό ή όχι. Παρασκευή και Σάββατο στις 1; Λίγο νωρίς δεν είναι; Οι καταστηματάρχες ζητούν να κλείνουν την μουσική στις 5 Παρασκευή/Σάββατο και στις 3 τις υπόλοιπες μέρες. Ίσως να υπάρχει μια μέση λύση. Μέχρι κάποια ώρα, να μπορούν να έχουν την μουσική δυνατά. Μέτα, να περιορίζεται η ένταση της, έτσι ώστε να ακούγεται κυρίως στους θαμώνες του καταστήματος. Το να κλείνεις την μουσική στις 1 το Σάββατο, σημαίνει και αποχώρηση όλων των πελατών ("να μας διώξει θέλει και παίζει Γαρμπή;").

Δημοτικές πλατείες = τραβεστί γήπεδα ποδοσφαίρου με πάπιες

Του δίναν γάιδαρο και τον κοίταζε στα δόντια" λέει μια παροιμία. Και αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω σε αυτό εδώ το κείμενο. Στην περίπτωση μας, ο γάιδαρος θα είναι οι πλατείες. Μεγάλες ή μικρές πλατείες που κατασκευάζονται σε διάφορους δήμους. Δεν μιλάω για αυτές που υπάρχουν εδώ και χρόνια. Κυρίως αναφέρομαι σε αυτές που φτιάχτηκαν τα τελευταία 5-10 χρόνια. Σε αυτά τα "μοντέρνα δημιουργήματα", παρατηρεί κανείς ένα πράγμα: την έλλειψη δέντρων. Αν κοιτάξεις παλαιότερες πλατείες, διαπιστώνεις την ύπαρξη πολλών δέντρων. Τα τελευταία χρόνια, τα δέντρα αυτά έχουν δώσει την θέση τους στο γκαζόν. Για κάποιο λόγο, οι κατασκευαστές έχουν αποφασίσει να δημιουργήσουν τεράστια παρτέρια από γκαζόν, χωρίς να βάλουν πουθενά κανένα δέντρο. Και αν βάλουν, θα είναι 1-2 κάπου στο παρασκήνιο, για να θυμόμαστε πως είναι.