12.3.10

Άυλη μουσική, άυλη χρήση, άυλη πρόσβαση

Η μουσική είναι άυλη. Ας σταματήσουμε να την βλέπουμε σαν αντικείμενο. Σαν αντικείμενο την βλέπουν σήμερα όλες οι πλευρές. Τόσο οι χρήστες όσο και οι εταιρείες. Δεν είναι λογικό το να κατεβάζεις 10GB μουσικής κάθε βράδυ. Είναι ξεφτίλα. Δεν είναι λογικό το να ρίχνεις πρόστιμο εκατομμυρίων σε κάποιον ο οποίος κατέβασε 6 μουσικά κομμάτια από το Διαδίκτυο. Είναι ξεφτίλα. Το κακό είναι πως πλέον την βλέπουν σαν αντικείμενο και πολλοί καλλιτέχνες. Και αυτό κι αν είναι ξεφτίλα..


Σαν κάτι άυλο λοιπόν, θα πρέπει να έχει και " άυλη χρήση". Ευτυχώς, η τεχνολογία προχωράει. Έχουμε φύγει πια από τους δίσκους, πάμε να φύγομε και από τα cd. Θα φύγουμε και από το mp3. Το Internet φτάνει παντού, από το σαλόνι μου μέχρι το αυτοκίνητο. Παρουσιάζονται συνεχώς νέες τεχνολογίες δικτύωσης. Τα πάντα πλέον θα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους χρησιμοποιώντας κάτι αόρατο. Το Διαδίκτυο. Το σημαίνει αυτό; Πρόσβαση. Το σημαίνει " άυλη χρήση ενός άυλου μέσου" στην εποχή του Internet και της πρόσβασης; Ελευθερία επιλογής, απεριόριστη χρήση και νομιμοποίηση αυτής.



Εν έτη 2010, ο κόσμος έχει ανάγκη από πρόσβαση και επιλογή. Θέλω να μπορώ να ακούσω όποιο κομμάτι θέλω, για όσο θέλω, την στιγμή που θέλω, από όποια συσκευή επιθυμώ. Με το Internet αυτό είναι εφικτό. Φαντάσου το σαν ένα κατάλογο που θα περιέχει όλη τη μουσική του κόσμου. Θα έχεις πρόσβαση σε αυτόν από τον υπολογιστή, το κινητό, το φορητό media player, το hi-fi. Από παντού. Σε όποιο κομμάτι θέλεις. Άυλη πρόσβαση όμως. Δεν θα σε ενδιαφέρει το να αποθηκεύσεις το τραγούδι σε αρχείο ή cd. Θα ξέρεις πως είναι πάντα εκεί για να το ακούσεις, όποτε θελήσεις. Φυσικά, κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να είναι δωρεάν. Η λύση είναι η ύπαρξη ενός τέλος, που θα πληρώνει όποιος έχει πρόσβαση σε αυτή τη συλλογή.

Φυσικά, αυτό προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας από όλους μας. Ο απλός χρήστης θα πρέπει να σταματήσει να βλέπει την μουσική σαν δισεκατομμύρια byte στον εξωτερικό του σκληρό δίσκο, που δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ. Οι εταιρείες θα πρέπει να σταματήσουν να την βλέπουν σαν αντικείμενο. Όπου, σαν αντικείμενο, κάθε τραγούδι αξιολογείται και τιμολογείται διαφορετικά και όπου για να έχεις μεγαλύτερη πρόσβαση θα πρέπει να έχεις και μεγαλύτερη τσέπη.

Πρόσβαση στην μουσική. Σε όση, οπού και όποτε θέλω. Με λογικό αντίτιμο. Αυτό έχουμε ανάγκη. Αυτό έχουν ανάγκη και οι μελλοντικές γενιές, στις οποίες δεν θα αφήσουμε την μουσική σαν δίσκους και cd. Ο φορέας δεν έχει σημασία και δεν θα πρέπει να δίνεται βαρύτητα σε αυτόν. Με τα χρόνια αλλάζει. Άλλοτε είναι η κασέτα, άλλοτε το Internet. Αυτό που παραμένει είναι η μουσική. Σαν κάτι άυλο θα την δώσουμε λοιπόν. Σαν μουσική. Άυλη κληρονομιά.
 
 
djdb.me ©2010. Υπό CC άδεια. Template by Diovo.com, επανασχεδιασμένο απο djdb